มารู้จัก “นักร่อนกลางอากาศ” กัน
งูเขียวพระอินทร์ (Chrysopelea ornata) ความพิเศษของงูชนิดนี้ที่หลายคนคงไม่เคยรู้มาก่อน คือความสามารถในการ “ร่อน” ได้ การร่อนของมันไม่ใช่การกางปีกบินและไม่ได้ไปได้ไกลเหมือนกับนกหรือแมลงอย่างใด แต่ก็มากพอที่จะส่งตัวของให้มันข้ามยอดไม้ไปมาได้
นักร่อนกลางอากาศตัวนี้ ออกหากินกลางวันและเราก็เจอมันได้ตามต้นไม้ อาหารของมันคือพวกสัตว์ฟันแทะ กิ้งก่า งูตัวเล็กๆ จิ้งจก เเละตุ๊กเเก บ้านใครมีอาหารและที่อยู่ที่จะให้มันเอาชีวิตรอดก็สามารถพบมันได้
เจ้าพวกนี้มีตาโตใส เเสดงถึงความใสซื่อที่ซ่อนอยู่ในตัว มีนิสัยขี้ตื่นกลัว ขี้ตกใจและเลือกที่จะหนีเมื่อต้องเจอกับอันตราย แต่หากถูกรบกวนจนหมดหนทางก็อาจจะหันมากัดได้ งูเขียวพระอินทร์บ้างก็ว่ามีพิษอ่อนหรือบ้างก็ว่าไม่มีพิษ จากข้อมูลส่วนใหญ่ที่หาอ่านได้ตามเอกสารวิชาการหรือตามโลกออนไลน์ต่างๆ บอกว่ามันมีพิษอ่อนๆ ที่ทำอันตรายได้เพียงเเค่สัตว์ตัวเล็กๆ เท่านั้น ส่วนคนตัวโตๆ อย่างพวกเราก็คงเเค่ระคายเคืองหรือเกิดอาการเเพ้เเล้วเเต่บางคนครับ
ทีนี้ก็ถึงเวลา “ร่อน” กันเเล้วตามที่จั่วหัวไว้ว่ามันร่อนได้ เริ่มจากมันจะเลื้อยขึ้นที่สูงเเล้วก็พุ่งตัวออกมาอย่างเเรง ถ้ามองจากภาพด้านบนมันจะเกร็งกล้ามเนื้อบริเวณท้องเพื่อทำให้ตัวแบนๆ แล้วโก่งซี่โครงบริเวณท้องขึ้นเป็นตัว U คว่ำแบบของร่มชูชีพเพื่อทำให้มีแรงต้านอากาศเเละให้ตัวมันตกถึงพื้นช้าลง เเล้วเจ้านักร่อนก็จะ “เลื้อย” ไปในอากาศอย่างกับว่ายอยู่ในน้ำ จากนั้นมันก็ใช้หางควบคุมทิศทางเพื่อให้ตัวเคลื่อนไปข้างหน้ามากขึ้นเพื่อไปถึงจุดหมาย นี่เเหละเป็นที่มาว่าทำไมจึงเรียกมันว่า “งูบิน”
ท้ายสุดเเต่ยังไม่สุดท้าย งูเขียวพระอินทร์ นับว่าเป็นงูที่โชคไม่ค่อยดีนัก เพราะมันจะเจอกับเราได้ง่ายมาก เพราะในบ้านเรามีอาหารให้มันกินอย่างที่ได้กล่าวไปและเราก็ถูกผู้ใหญ่ฝังหัวตั้งเเต่สมัยเด็กไว้ว่างูทุกตัวมีพิษถูกกัดอาจตายได้ เจ้างูเขียวตัวนี้จึงถูกหาว่าเป็นสัตว์อันตราย ทั้งที่จริงแล้วไม่ใช่ความจริงเลย มันเองก็เป็นสัตว์ที่มีความรู้สึกเจ็บปวดเช่นกัน และก็ต้องดิ้นรนเอาตัวรอดจากนักล่านานาชนิดไม่ต่างกับสัตว์อื่นๆ ถึงแม้เราจะกลัวมันหรือรู้สึกว่ามันน่ากลัวขนาดไหนก็ตาม อย่างน้อยที่สุด เราก็ได้เห็นถึงความมหัศจรรย์ของงูชนิดนี้ และเวลาที่พบมันเราจะได้รู้ว่ามันไม่มีอันตรายและไม่เข้าไปทำร้ายมัน